var mıdır bi yolu ana rahmine dönmemin, varlığımı geri çekmemin?
ben istemedim ki bu dünyaya gelmeyi, bu hayatı sürmeyi..
bırakın beni gideyim...
eminim arkamda hiç iz kalmaz...
bu aptal yaşantı bi noktada bitmeli..
niye yasak ki kendini yok etmek...
bilinçli bir kararsa verdiğim niye karışırlar ne yaptığıma...

bu dünya bana fazla...
bittim ben artık....
her gün ölüyorum zaten..
yara almadık yerim kalmadı...
kabuk bile bağlamıyor artık yaralarım...
kan kusuyorum her gün...
nefesim kesiliyor...
bırakın beni gideyim...

sessizce olacak söz veriyorum...
varlığım kadar rahatsız etmeyecek sizi bu gidişim...

bırakın beni gideyim...
yok ki bi amacım burda olmak için...
bi aptal eksilecek sadece yeryüzünden...
sizin için faydalı bile olur yok oluşum...
azot döngüsüne eklenen çürümüş bir beden...
hem havanızı da solumamış olacağım daha fazla...

var sandığım bi kaç sevenim üzülür belki..
belki de bayram eder ne bileyim...
koca bir aptalım nası olsa...
hep hayal aleminde yaşadım..
hiç ait olmadım ben bu dünyaya...
bırakın beni gideyim..

söz veriyorum baba son üzüşüm olacak bu seni...
annecim... son kez ağlarsın benim yüzümden..
canım, herşeyim sen zaten büyüdün bensiz de mutlu olursun...
ne olur.... bırakın beni gideyim...
bitireyim bu gereksiz çileyi....

imkansızım....

eline değdiğim, dokunup sevdiğim sadece resmindi, sen değildin...

sen ne olur üzülme benim için
ben dururum ayakta yine
biraz keder biraz pişmanlık
biraz da sen içimde