Ocak 04, 2007

imdat

neler oluyor bana böyle...
kalp kırmak, can yakmak korkutmuyor beni artık.
hatta üzülen her yüzde geçmişten intikam alıyor gibiyim.
bana bir doktor lazım yoksa bir seri katile dönüşeceğim....

6 yorum:

Adsız dedi ki...

Ayol öok şekersin :)
ne yaptılar da kızdın ki.
sakin ol geçeeeer :)

tuba dedi ki...

mevsimsel bi değişim yaşıyorsundur belki, yakında geçer :)

karpuzkabugu dedi ki...

cicim yorgunluktandir yorgunluktan,cok calisiyorsun ya.
biraz dinlenmeye ihtiyacin olsa gerek.
ne dersin? :)

yaban tirtili dedi ki...

Çilekli Pasta : ya aslında kimseye kızmadım. ama yılların birikimi ile böyle oldu.. :)
Nven :umarım dediğin gibidir. :) bu arada isim değişikliği de güzel olmuş.. sevdim..
Karpuz Kabuğu : ah be cicim biliyorsun yorgun da değilim ama bir delilik var üstümde. hayırdır inşallah demek lazım belki de.

Eray dedi ki...

karaköçyden silahları ben ayarlarım arabayı sen ayarla burdan atlayalım bodruma gidelim yol üstündede her durdugumuz yerde birini vuralım bu aralar moda nasıl plan ama bu arada doktorları boşver ben çok deli doktoru tanıdım çogu bodrum yerine çeşmeye gitmek istiyor :)
galiba her insanın içinde bir cani var bunun ortaya çıkması içinse yeterince sıkıntının üst üste gelmesi lazım meraklanma sıkıntı ve acıyı tatmazsan mutlulugun tadını alamazsın

Adsız dedi ki...

insan yaraladığı kalplerin seri katili olabiliyorsa , acaba seri katiller gibi her olaydan sonra da iz bırakırmı kendinden geriye... katiller tekrar geri dönüp , olay mahalini incelermiş hatta ... pişmanlık belkide bundandır kimbilir... ne oldu , çok kırıldı mı, acımışmıdır canı diye ondandır dertlenişimiz belki de...