varlığın,
turuncu bir bahara uyanmak gibi...
gün ışığını tüm saflığıyla ilk kez görmek gibi...
dört gözle beklenen misafiri karşılamak gibi...
hoş geldin...
3 ay önceydi sana kapılarımı açışım..
korkularımı, acılarımı, eski kırık yamalı sevdalarımı terkedişim seninleydi..
şimdi ömrümü paylaşacağım kişi olman için gün sayıyorum..
az kaldı senin olmama, seninle yaşlanmama..
seni çok seviyorum göbekli portakalım.. :)
kelebeklere özenen bir tırtıl... kaybolmuş bir kız çocuğu...
2 yorum:
Seni elim ayağım güçten kesilecek kadar...
Dizlerim tutmayacak kadar...
Kaybedeceğimi düşününce dünyam kararacak kadar...
çok seviyorum...
Yeni ailem... Hayatıma hoşgeldin...
Göbekli portakalın..
Oldukça güzel bir yazı. Sadece blogunuza sendeledi ve ben gerçekten günlüğü gönderileri tarama zevk olduğunu söylemek istedim. Her durumda ben senin beslemesine abone olacağım ve seni yakında tekrar yazmak umut!
Yorum Gönder