Ekim 26, 2006

öylesine...

mektup yazasım var.
ama sahibi yok mektuplarımın..
okuyucusu yok, bekleyeni yok, hasretle alıp koklayanı yok...
dilimin dönmediği günlerden elimde kalan anılar gibi terkedilmiş mektuplarım.
yazasım var ama yazma sebebim yok...

5 yorum:

Eray dedi ki...

Hayatımda 1 kere mektup yazdım sonuç ne mi oldu????

mektubu yazdığım kişi beni telefonla arayıp yazdıklarımı okuyamadıgını ne demek istediğimi sordu
iyiki internet var yoksa düşünsenize nasıl haberleşirdim ben evdeki daktiloyu hala saklıyorum nolur nolmaz belki internete bişey olurda tekrar mektup yazmam gerekir
dünyanın binbir türlü hali var canım paranoyak demeyin bana aaaaaa

Eray dedi ki...

ah sölemeyi unuttum ben hemen hemen herzaman kasadaki kızlara adlarıyla seslenirim :) yani bazen kasadaki kız olsanda seni tanımak isteyenler çıkabilir sadece bunları farketmen lazım :))
(profilinde yorum yapcak yer yok napim buraya yazdım:)

yaban tirtili dedi ki...

ben de belki bunu bekliyorumdur.
kasadaki kız olduğum halde beni tanımak isteyeni...
çok görünürüm, çok konuşurum ama var mı gerçekten görüp gerçekten dinleyen???

Eray dedi ki...

olayın aslıda orda zaten gerçekten seni seven birini buldugunda kasadaki kızı gerçekten tanımak isteyen kişiyi bulmuş olacaksın kasadaki kızın adını herkes görür ama kimse ona gününün nasıl geçtigini sormaz onu soran kişi sadece onu seven kişidir
dipnot:hiç bi kasiyere gününü nasıl geçtigini sormak aklıma gelmemişti :))

Adsız dedi ki...

ben yıllardır kimseden mektup almadım biliyormusun ... beklerim herzaman...